ظلمت نور را درك نمي كند .

تا آدم گناه مي كند؛ مناسبتش با عالم ماورا برداشته مي شود.
زمينه ي سالم مناسبت عالم معنا را درك مي كند.
ظلمت، نور را درك نمي كند؛
آورده اند كه وقتي ابوجهل را به جهنم مي برند ، وقتي داخل جهنم است ناگهان نسيم خنكي وزيدن مي گيرد؛ او مي پرسد : اين نسيم چيست؟ (تعجب از اينكه در جهنم نسيم خنك وزيد)
ملائكه جهنم مي گويند :
 هم اكنون رسول خدا از اينجا عبور كردند.
ابوجهل با عصبانيت مي گويد :
 در را ببنديد.[ نشان از دشمني او در آن دنيا، علاوه بر اينكه حقايق آشكار شده اند.]
خداوند مي گويد ، تو يك  قدم جدا شوي من يك قدم جدا مي شوم،
تو يك قدم بيايي من صد قدم مي آيم.

تفسير سوره بقره _ ٩٥/٠٤/٠١